Çim alanlarında gübreleme

Çim alanlarında gübreleme
Yeşil alanların bakımında en önemli madde azottur. En uygun gübreleme zamanları; erken sonbahar (eylül), erken kış (kasım başı), erken bahar (mart-nisan) ve geç bahar (mayıs)dır. Gübreleme toprak ısısının en düşük olduğu, sabah veya akşam üstü yapılmalıdır.

Gübre uygulaması ıslak çime yapılmamalıdır. Gübre uygulamasından sonra çimin yanmasını önlemek amacıyla, gübrenin toprağa geçmesi için bol sulamak gereklidir.

Gübreleme, havalandırma işleminden hemen sonra yapılırsa, besin maddelerinin kök tarafından daha etkili şekilde alınması sağlanır.

Gübrelerin uygulama miktarı 1m²/6 -10 gr oranını geçmemelidir. Bu miktar çimin zayıflığına ve toprak Ph ına göre değişebilir (ideal Ph 6-7 arası).

Azot (N) : Hücre ve bitki gelişiminde gereklidir.
Fosfor (P) : Kök gelişimi için gereklidir.
Potasyum (K) : Sıcaklık değişimlerine, kuruluğa ve hastalıklara karşı direnci arttırır.
Magnezyum (Mg) : Renk oluşumuna katkıda bulunur.

Gübreleme
Çim bitkisi diğer tüm bitkiler gibi büyümesi için gereken enerjiyi temel besin maddelerinden alır. Bu maddelerin kaynağı topraktaki çeşitli elementler, oksijen, su karbondioksit ve güneş ışınıdır. Bitki bu elementleri toprakta uygulanan gübrelerden, organik maddelerden ve az miktarda da havadan elde eder. Çim, biçime sırasındaki operasyonda veya aşınma, yırtılma gibi işlemelerle yada aşırı sıcak veya soğuk hava şartları altında, bir hastalık oluşumu sırasında stress altında olur. Bu gibi durumlarda kök sistemi bunlara karşı koymak ve kendini yenilmek amacıyla enerji kazanmak için toprakta bitki besin maddelerini arar.

Uygulanacak gübrenin şeklini zamanını süresini ve miktarını tayin edebilmek için, toprakta mevcut elementlerin miktarının ve çeşitlerinin uygulanan gübredeki elementleri ile uyumunun sağlanması gerekir. Bunun yanında toprağın fiziksel özellikleri, sulama şekli toprak sıcaklığı (genel olarak toprak sıcaklığı 6° C düşük olmamalı) dikkat edilmelidir.